10 JAAR YGENZINNIG

Spring maar achterop bij mij ….. .

Daar zat ik dan. Op een gammele damesfiets door Haarlem, met m’n kont op een gescheurd zadel en een map met businessplan onder m’n arm. Het regende pijpestelen en het water gutste als een kronkelend riviertje langs de kraag van mijn jack naar binnen. De trappers bewogen zwaar en de ketting maakte geluiden die meer weg hadden van een tweederangs horrorfilm, dan van een gezond Hollands tafereel. M’n spijkerbroek plakte aan mijn bovenbenen en de map begon de eerste tekenen van doorlekken te vertonen. Ik had me deze trip iets heroïscher voorgesteld.

De KVK-beleving

Vandaag schreef ik mijn bedrijf, mijn eigen organisatie, in bij de Kamer van Koophandel. Dit werd een verdomd heuglijke dag. Tenminste, als ik het businessplan goed zou kunnen verdedigen. Na mezelf te hebben uitgewrongen in de toiletten, meldde ik me gemaakt zelfverzekerd bij de balie. En binnen 25 minuten was ik de deur weer uit. Heel veel moeite of tijd kostte het ritueel dus blijkbaar niet. Niet elke bevalling is een bevalling. Ygenzinnig was geboren. Ik was zelfstandig, nou ja, ik was werkeloos zonder vangnet.

Ondernemen is geen fietstochtje door de stad

Nu tien jaar later, kan ik zeggen dat het soms best een bevalling is. Het is veel en groot, het is ingrijpend, doodeng en af en toe tenenkrommend. Het is geen fietstochtje door de stad. Ik heb geleerd, geleerd dat zelfstandig niet betekent dat je het alleen moet doen. Juist niet. In je eentje (of eendje) maak je geen fluit klaar. Meer dan ooit heb je anderen nodig. Je hebt vrienden nodig, die je dat eerste duwtje geven, mensen die je uit de wind houden en geliefden die de balans bewaken. Je hebt partners nodig. Specialisten die weten wat je nodig hebt en die hun afspraken nakomen. En je hebt opdrachtgevers nodig, mensen met een visie, met daadkracht, met vertrouwen en met geld. Ondernemers die kunnen sturen, maar niet per definitie op het fietspad willen blijven.

Dankzij jullie ben ik mijn zijwieltjes kwijt en is de rem eraf

Ik vond ze allemaal … of beter, ze vonden mij. En ik wil ze stuk voor stuk bedanken. Dankzij jullie ben ik meer ygen, meer mezelf dan ooit. Dankzij jullie ben ik mijn zijwieltjes kwijt en is de rem eraf. Ik was bij alle zwemlessen van mijn dochter, zag mijn ouders vaker dan de 10 jaar ervoor en werkte voor de meest bijzondere merken en initiatieven. Ik zit stevig in het zadel, schakelen gaat soepel en ik geniet van het uitzicht. Spring maar achterop, die bagagedrager kan het wel hebben inmiddels.

Dank je wel voor je vertrouwen in Ygenzinnig!
Bernard