Afscheid

Afscheid

Dat je er voortaan niet meer bent, kan ik me gewoon nog niet voorstellen. Je was er altijd. Trouw aan m’n zijde, zoals ik trots was aan de jouwe. Jij droeg de lasten zonder ze prijs te geven. Boordevol kennis, historie. Godver, jij wist echt overal wel iets van. Als ik vragen had, het even niet meer wist, of als ik m’n gedachten even op een rijtje wilde zetten. Geen weerwoord, geen mening, je was er gewoon. En ja, je was vaak slordig en ongeordend. Soms kon ik het even niet bij je vinden, maar uiteindelijk kwam het elke keer weer goed.

Je hebt me anders leren kijken, geduld leren opbrengen. In al die jaren heb je me nooit in de steek gelaten. Je bent getekend, mooier dan ooit. Weet dat ik je zo graag nog even bij me had gehouden, je had verzorgd en opgelapt, als het ook maar een beetje had gekund, dan had ik dat gedaan. Maar het gaat niet meer, je bent op en dat doet me zoveel pijn. Jij was er één uit duizenden en ik ga je verschrikkelijk hard missen.
Dankjewel dat je er voor mij was!